อาคารสถานีแห่งนี้สร้างด้วยไม้ทั้งหลัง สถาปัตยกรรมสไตล์ศาลเจ้า หลังคามุงด้วยกระเบื้อง เมื่อปี 1924 ได้มีการปรับปรุงใหม่ เสน่ห์ของสถานีแห่งนี้คือสถาปัตยกรรมการก่อสร้างสมัยไทโช อาทิ ห้องขายตั๋วที่ยื่นออกมาเป็นรูปหกเหลี่ยม
ก่อนที่จะมีการยกเลิกเส้นทางสายไทชะในปี 1990 สถานีแห่งนี้เป็นประตูหลักคอยต้อนรับผู้คนที่เดินทางเข้ามากราบไหว้สักการะเทพเจ้าในศาลเจ้าอิซุโมะ เพราะหากนั่งรถไฟมาจะต้องมาลงที่สถานีแห่งนี้ ปัจจุบันได้รับการกำหนดให้เป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่สำคัญแห่งชาติของประเทศญี่ปุ่น นอกจากนี้ สถานีแห่งนี้ยังเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวจำนวนมากในฐานะที่เป็นหนึ่งในอาคารสถานีที่ทำด้วยไม้ทั้งหลังชื่อดังของญี่ปุ่น